Saiakuntza Ez-Suntsitzaileek akatsen benetako neurriak eskaintzen dituzte?
AZTERLANen Saiakuntza Ez-Suntsitzaileen sailean jaso ohi dugun ohiko galdera da ea SES konbentzionalek barneko zein kanpoko akatsen benetako neurriak ematen dituzten.
Zalantza horren erantzuna ezezkoa da: metodo ez-suntsitzaile konbentzionalen bidez ezin ditugu ezagutu akatsen benetako neurriak. Aitzitik, piezen etenek eragindako indikazioak dimentsionatzea baino ez dute ahalbidetzen.
Jarraian, saiakuntza ez-suntsitzaileko metodo nagusiak eta horietako bakoitzak eskaintzen dizkigun neurketen ezaugarriak errepasatuko ditugu:
- Likido sarkorren bidezko saiakuntzetan: neurketa aplikatutako prozeduraren, produktuen eta piezaren mende dauden “orbanen” tamainari dagokio.
- Partikula magnetikoekin egindako saiakuntzetan: neurketak akats motaren, produktuaren sentikortasunaren eta aplikatutako korronte motaren arabera zehaztuko dira. Hau da, kasu horietan ez dira berdin neurtuko bereizketa edo pitzadura bat, adibidez.
- Ultrasoinuen bidezko saiakuntzetan: indikazioak erreferentziazko atalase jakin baten arabera neurtzen dira. Kasu honetan ere gertatzen da inklusioak eta hutsuneak desberdinak direla. Bi elementuen inpedantzia desberdinagatik eta islapen-koefiziente desberdinagatik gertatzen da hori.
- X izpien bidezko saiakuntzetan: Alde batetik, erradiografiek akats bolumetriko baten 2Dn proiektatutako eremuak erakusten dituzte. Bestalde, ordenagailu bidezko tomografia axialak mugatu egiten ditu gris-tonuetan %20ko aldea duten etenak alboko eremuarekiko.
Ondorio gisa:
Saiakuntza ez-suntsitzaileakon modalitate bakoitzaren berezko ezaugarri horiei guztiei saiakuntza egiteko ingurumen-baldintzak eta piezen azaleko egoera gehitzen bazaizkie, erraz uler daiteke akatsen benetako tamaina eta neurketak ez dela kontzeptu bera.
